منشور پیشرفت، توسعه و سرافرازی ایران اسلامی
تاریخ انتشار: ۱۳ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۸۹۵۸۱۸
متن یادداشت حجت الاسلام والمسلمین محمدرضا قاسمی نیا معاون سوادآموزی اداره کل آموزش و پرورش قم در آستانه سی و چهارمین سالگرد ارتحال ملکوتی بنیان گذار جمهوری اسلامی ایران حضرت امام خمینی (ره) با عنوان «منشور پیشرفت، توسعه و سرافرازی ایران اسلامی» به این شرح است:
بسم الله الرحمن الرحیم
وصیت نامه سیاسی الهی امام خمینی (ره) منشور پیشرفت، توسعه و سرافرازی انقلاب اسلامی و برای همه مسئولان حال و آینده کشور لازم الاجرا والاتباع است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در سالروز رحلت جانگداز معمار فرزانه انقلاب اسلامی بازخوانی و مرور دوباره بند به بند این وصیت نامه سیاسی- الهی که هر بند آن ناظر بر شأنی از شئون جامعه و به تعبیری جهان اسلام و بشریت است، تکلیف مهمی بر دوش همه دلسوزان نظام مقدس جمهوری اسلامی است، تکلیفی بر دوش همه مردم ایران، زیرا امام عزیزمان متعلق به همه اعصاروامصار وملل است.
آری امام عزیزمان هم متعلق به همه مردم و هم متعلق به همه دورانها و جغرافیای جهان است..
سیره و سلوک و منش و روش این شخصیت بی نظیر معاصر باید برای نسلهای مختلف بیان شود، زیرا امام مختص به یک محدوده زمانی نیست و نام و نشان آن یار مهربان در رگهای این عالم جریان خواهد داشت.
بی شک هم دیروز هم امروز و هم تمام فرداها، مظلومان و همه آزادگان جهان، شخصیت برجسته امام عزیزمان میشناسندو میستایند.
و، اما دلیل تأکید و ضرورت آشنایی و پایبندی عملی به وصیت نامه امام خمینی (ره) در چیست؟
آشنایی با وصیت نامهی امام خمینی (ره) به دلیل این که مشتمل بر مطالب سیاسی، اجتماعی و اخلاقی واقتصادی و. میباشد و اطلاعات مهمی پیرامون نقش آحاد جامعه اسلامی و مسئولین نظام اسلامی را در اختیار قرار میدهد و، چون حاوی نکات و مسائل مهم و اساسی در ارتباط با ماهیت و هویت انقلاب اسلامی وبازشناسی هویت اسلامی ایرانی است، بسیار ضروری میباشد.
به تعبیری امام خمینی (ره) با وصیت نامه خود چراغ جهاد تبیین را در ظلمت عصر حاضر برافروخت وفریاد کرد.
وصیت نامه سیاسی الهی امام خمینی (ره) را باید نقشه راهی دانست که آن پیر سفر کرده برای مسیر حرکت انقلاب اسلامی ملت ایران از خود به یادگاروامانت گذاشت و بند بند و کلمه به کلمه آن حاوی درسها و سفارشاتی است که نه تنها برای مقطع دوران مقارن با ارتحال آن امام بزرگوار، بلکه برای امروز و آینده نیز قابل درس گیری و الگوبرداری وبرنامه راهبردی است.
حوزه های علمیه، دانشگاهها، آموزش و پرورش و همه متولیان فرهنگ و اندیشه در کشور باید به طور جدی و با روشی نو، به تدریس و تحلیل این منشور انقلابی که تمام جزئیات نگاشته شده آن برگرفته از آیات، روایات، احادیث و سیره پیامبر و ائمه معصومین (علیهم السلام) است، بپردازند.
نفوذ امام خمینی در اعماق جانهای مشتاق امت اسلام و مردم ایران را نه باید و نه میتوان به سادگی از کنارش گذشت!
مبنای حرکت وقیام امام خمینی رحمه الله علیه انجام تکلیف و برای خداوند بود و به همین دلیل است که باوجودگذشت دهها سال ازعمربابرکت انقلاب اسلامی همچنان قلوب مشتاق انسانهای آزاده ازسراسرجهان برای پیوستن به نهضت امام روح الله لحظه شماری میکنند.
همه مسئولان و مدیران نظام مقدس جمهوری اسلامی باید همواره زندگی و سیره حضرت امام خمینی (ره) را سرلوحه کار خود قرار داده و با الگوگیری و پیروی از اندیشهها و مکتب ایشان به مردم خدمت کارگشا کنند.
با چنین مردم فهیم، انقلابی و ولایتمدار، وظیفه و تکلیفی به جز خدمتگزاری و قدردانی خالصانه و بی منت بر هیچ مدیر و مسئولی باقی نمیماند؛ و در وصف این امت و ملت غیور و نجیب و آگاه چه زیبا امام عزیزمان با شناخت کامل از تاریخ اسلام فرمودند: «من با جرأت مدعی هستم که ملت ایران و توده میلیونی آن در عصر حاضر بهتر از ملت حجاز در عهد رسولالله (صلی الله علیه وآله) و کوفه و عراق در عهد امیرالمؤمنین و حسین بن علی (صلوات الله وسلامه علیهما) میباشند.»
رهبر معظم انقلاب اسلامی حضرت امام خامنهای (مدظله العالی) خلف صالح آن امام عظیم الشان در اهمیت و ضرورت توجه به وصیت نامه سیاسی_الهی امام خمینی (ره) میفرمایند:
"قشرهای مختلف مردم به ویژه جوانان، مسئولان قوای سه گانه و مسئولان همه دستگاهها این وصیت نامه را بازخوانی و در بخشها و نکات فراوان آن تامل و تدبر کنند، چرا که این وصیت نامه در واقع دستورالعملی برای پیشرفت و توسعه و سرافرازی ایران است. "
با عرض تسلیت به مناسبت ایام جانگداز ارتحال امام خمینی عزیز رضوان الله علیه مجدد و مجدانه از دستگاههای فرهنگی وآموزشی و رسانهای ودرگستره فضای مجازی وازقوای سه گانه، مجمع تشخیص مصلحت نظام، مجلس خبرگان، شورای نگهبان وهمه دلدادگان به امام عزیز وانقلاب اسلامی انتظاراست با بازخوانی و روایتی بدیع و چندباره از وصیت نامه سیاسی-الهی ایشان، موجبات یادآوری و تذکر شود: "فَإِنَّ الذِّکْرَىٰ تَنْفَعُ الْمُؤْمِنِینَ"
باشگاه خبرنگاران جوان قم قممنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: امام خمینی وصیت نامه امام وصیت نامه سیاسی الهی توسعه و سرافرازی انقلاب اسلامی امام عزیزمان امام خمینی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۸۹۵۸۱۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
عروس بزرگ امام چرا همسرش را «داداش» صدا می زد؟ /آقا مصطفی اصلا از وضعیت نجف راضی نبود /او نمی خواست مثل بقیه پوشیه بزنم
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، صبح روز ششم اردیبهشت ۱۴۰۳، خبر فوت معصومه حائری یزدی همسر آیتالله سید مصطفی خمینی، دختر آیتالله شیخ مرتضی حایری یزدی و عروس ارشد امام (ره) منتشر شد.
آن طور که عصر ایران روایت کرده است؛ از نکات شگفتآور زندگی خانم حایری این که به رغم آن که عروس ارشد امام خمینی و منتسب به یک خاندان بزرگ و مشهور روحانی دیگر هم بود زندگی بسیار عادی و گاه توام با سختی و رنج داشته است.
او شیفته سید مصطفی خمینی بود و خاطرات هجران او را با اشک بیان میکرد و همچون اعضای خانواده امام که آقا مصطفی را «داداش» خطاب میکردند او هم عادت کرده بود همسرش را این گونه خطاب و حتی بعد از فقدان چنین یاد کند.
او در خاطره ای دیگر که جماران منتشر کرده، درباره همسرش گفته بود؛« آقا مصطفی مثل بقیه آخوندها و روحانیون نبود و خیلی مدرن و امروزی بود و مثل برخی از روحانیون در خیلی از مسائل و موضوعات از جمله حجاب، سختگیری نمیکرد و به من نمیگفت این جوری رو بگیر و یا آنگونه که در میان زنان نجف، بهخصوص زنهای روحانیون متداول و متعارف بود، از من نمیخواست مثل آنها پوشیه بزنم؛ ولی دیگران در این زمینه سختگیری میکردند و اگر بدون پوشیه بیرون میآمدیم، به امام خبر و گزارش میدادند. یادم هست یک روز که پوشیهام را روی صورتم نینداخته بودم، یک روحانی دنبالم آمد و گفت پوشیهات را روی صورتت بینداز، اما من اعتنا نکردم و به راهم ادامه دادم، ولی او دست بردار نبود و تا درب منزل مرا تعقیب کرد و به دنبالم آمد و خانه را شناسایی کرد و بعداً قضیه را به حاج آقا مصطفی گفت، اما حاج آقا مصطفی که اصلاً به این چیزها اعتقاد نداشت، به جای این که دل به دل او بدهد، چند تا بد و بیراه به او گفت. آقا مصطفی اصلاً از وضعیت نجف راضی نبود و میگفت اگر به خاطر امام نبود، در اینجا نمیماندم و به ایران برمیگشتم؛ البته جدا از وضعیت امام، خود ایشان هم اگر به ایران میآمد دستگیر میشد.»
2727
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1900022